Kahve Kokusu ve Peri Tozları

 Genç kız derin bir iç çekti. Kelimeler zihnini işgal ediyordu. Ancak tüm bu kelime yumağının içinden anlamlı bir bütün oluşturabileceği kelimeleri ortaya çıkaramıyordu. Gecenin serinliği yarı açık penceresinden usul usul içeri giriyor, perdeyi havalandırıyordu. Aklına salıncakta sallanırken ‘’daha yükseğe’’ diye bağırdığı günler geldi. Sahi, salıncakta sallanmayalı kaç yıl olmuştu? Genç kız, kelimeleriyle adeta saklambaç oynuyordu. Şimdilik amaçsızca yürümenin daha iyi geleceği sonucuna vardı ve onları demlenmek üzere kendi hallerine bıraktı. Zira onlarla başa çıkabilecek gücü olduğunu da sanmıyordu. Nasıl olsa onlar gelir beni bulur, diye düşündü.

Yağmur Sonrasındaki Toprak Kokusunu Getiren Kelimeler

En sevmediğim de başlangıçlar. Nasıl başlasam, nasıl girsem söze bilemiyorum. Gerçi bu her konuda böyle sanırım. En iyisi bodoslama girmek aslında. Çünkü en zoru hep başlangıçlar oluyor gibi. Şu sıralar aklımdan en sevmediğim kelime geçip duruyor. Kendi sesim fısıldıyor içten içe bana. Hem başka nasıl fısıldayacaktı ki değil mi? :) Ama 'keşke..' diyor. 'Keşke baştan başlayabilseydim.' Özellikle de bazı şeylere.

Korkuyu Bulurken

''Ne yapmışsa korkusuna rağmen yapmıştı hayatı boyunca.'' demiş Oğuz Atay'ın karakterlerinden biri. Alıntı notlarıma göz atıyordum, karşıma Korkuyu Beklerken kitabının alıntıları çıktı. Fazlasıyla iç karartıcı ama aynı zamanda sorgulatıcı alıntılar. Bu alıntı kitabın Unutulan isimli hikayesinden bu arada.

Nihai Nokta

İncinmiş olmak beraberinde öfkeyi getiriyor değil mi? Oldukça doğal bir duyguyu, kel alaka bir tepkiyle saklamaya çalışmak gereksiz ve en önemlisi de yorucu bir çaba. Ama yine de bazen bir şeyleri göstermek zor gelebiliyor insana. Çünkü gösterdiğinizde kıymeti kalmıyor. Bazı şeyler gösterilmemeli, görülmeli. Kendiliğinden.

Yüreğimizde parlayan bir güneş.

 ''Mutsuzluğun insanı ayrıcalıklı yaptığını düşündüğümüz için (kendini mutlu hissetmeyi bayağılık, hırssızlık göstergesiymiş gibi gördüğümüzden) ''ne kadar mutlusunuz'' dediğimiz biri itiraz edebilir.''

Şeker Portakalı | Alıntılar ve Sohbet

 

Ah Zeze ah!.. Şeker Portakalı'nı ilk kez ilkokula giderken okumuştum. O zaman okuduğumda tam olarak ne düşünmüştüm, ne hissetmiştim haliyle hatırlamıyorum. Ancak kitabı beğendiğimi hatırlıyorum. Beğendim ki sonrasında kütüphanede her karşıma çıkışında alıp okudum. Hatta belki bu zamana kadar en çok başa sarıp okuduğum kitap Şeker Portakalı olmuştur. Sevdiğim kitapları tekrar tekrar okumayı seviyorum. Bu bana bir dostumla buluşmuşum gibi güven duygusu veriyor. O karakterlerle yeniden buluşmak eve dönmek gibi. Şeker Portakalı'nı her okuyuşumda Zeze'ye daha sıkı sarılmak istiyorum. Acılarına ve yalnızlığına son vermek için.

Berci Kristin Çöp Masalları | Kitap Yorumu

Bu yıl, birkaç yıldan sonra nihayet, kendime belirlediğim yıllık okuma hedefimi gerçekleştirebildim. Cidden artık sonunda! :) Gerçi bilerek sayıyı düşük tutmuş ve her aya üç kitap düşecek şekilde 36 kitapla sınırlamıştım  ama olsun. Berci Kristin Çöp Masalları hedefimin üstüne okuduğum bonus kitaplardan ikincisi. Yani yılın 38. kitabı benim için. Bunun yanı sıra bu yıl kitaplarını okumak istediğim yazarlarla tanışma imkanı buldum. Tabii kitapları aracılığıyla :) Latife Tekin de bu yazarlardan biri oldu.

Ağaç Ev Sohbetleri 60

Bir Ağaç Ev Sohbeti'nden daha herkese merhaba :) Aslına bakarsanız bu haftayı pas geçmeyi düşünüyordum. Konu çok güzel, hatta çok çok güzel. Ve anlamlı. Zaten yazmaktan çekinme sebebim güzelliği değil, anlamı :) Neyse önce bir ilgili linkimizden bahsedelim, sonra yazımıza geçelim. Bu haftanın konusunu Sevgili Bigudili Anne Blogger bulmuş. Onun güzel yazısını okumak için TIK TIK!

Bir Yaz Gecesi Rüyası | Kitap Yorumu (#kom2020)

 

Ayın ilk kitap yorumundan herkese merhaba :) Yapılacaklar listeleri benlik olmasa da, bu ay için bir okuma listesi yaptım bakalım. Sonuç ne olacak merak ediyorum :) Kaba taslak da olsa plan çizmenin önemine ben de katılıyorum. Ama özellikle de son günlerde kendime çekidüzen vermem adına kaba taslak planlardan daha fazlasına ihtiyaç duyuyordum. Ama en azından okuma anlamındaki planlarıma keyifli bir kitapla başlangıç yapmak beni motive etti :)

Bi' Kahve? #11 | Ekim 2020

 

Ağaç Ev Sohbetleri 59

 

Bir Ağaç Ev Sohbeti'nden daha herkese merhaba :) Bu aralar öyle hoş konular sohbet konusu oluyor ki katılmadan edemiyorum. Hem ağaç evde birkaç kelam etmek bana iyi geliyor. Böyle gülümseten, huzur veren bir etkinlik bu. Neyse, bu haftanın konusunu Sevgili Deeptone'dan öğrendim -yine :)- O yüzden onun yazı linkini de buraya bırakmazsam eksik olur. Deeptone'un yazısını okumak için TIK TIK! Konuyu bulan bloggerımız ise Sevgili Andromeda. Geçen haftanın konusunu da o bulmuştu. O konuyu da çok sevmiştim. Ne diyelim, güzel önerilerinin devamını bekliyoruz :) Andromeda'nın yazısını okumak için TIK TIK!  Evet artık yazımıza geçelim :)

Yazın Okuduğum Kitaplar (Yaz Boyu Edebiyat Etkinliği Sonuç)

Aslında Yaz Boyu Edebiyat etkinliği için ayrıca başka bir yazı yazmak aklımda yoktu. Çünkü zaten şu listede (TIK TIK!) her şey yazıyordu. Ama uzun zamandan sonra belki de ilk kez planlı olarak okumalar yaptığım için sonucumu Kağıttan Dünyam'ın arşivlerinde saklamak istedim :) Bu yazımda haziranın başından eylülün sonuna kadar okuduğum kitaplardan kısa kısa -benim kısam da uzun olur ya hadi bakalım :)- bahsedeceğim. Bu bahsediş sadece şahsi yorumum olacak bu arada. Yani kitabın içeriğinden değil de, kitaba dair izlenimlerime yer vereceğim bu yazımda. Hem zaten bahsedeceğim her kitabın yorumunu bloğumda ayrıca zaten yaptım. Detaylı yorumlarımı okumak isteyenler vereceğim linklerden yorumlarıma kolaylıkla ulaşabilirler. Bunun dışında eylül ayını da yazımın içine katıyorum çünkü etkinlik kapsamında okuduğum bir kitap bu ayın içinde yer alıyor. Zaten koca eylülde sadece tek bir kitap okudum. O da ayrı bir konu ya, neyse.. Hadi başlayalım :)

Yeni Ayın İlk Günü #10 | Ekim 2020

Eylül toparlandı gitti işte 

Ekim falan da gider bu gidişle

(Acıyor - Turgut Uyar)